Məcnuntək vurğunam bu diyara mən,
Al-əlvan çiçəkdən, güldən doymuram.
Yayır xoş ətrini yazda çöl-çəmən,
Tez ötür fəsillər ildən doymuram.

Xanımtək sevirəm ana torpağı,
Bol məhsul yetirən bağçanı, bağı,
Gəzib, dolaşdıqca sərin yaylağı,
Məni yorğun slan yoldan doymuram.

Fəxrimdir öz obam, öz elim mənim,
Yurdumu bəzəyir çox iqlim mənim,
Canlı əfsanədir Göy gölüm mənim,
Bu dağlar gözəli göldən doymuram.

Dolaşdım Qazağı, gördüm Qubanı,
Ayna bulaqların varmıdır sanı?
Min dəfə gəzsəm də Azərbaycanı,
Muğandan, Şirvandan, Mildən doymuram.

Köçürdüm qəlbimə hər yaylağı mən,
Neçə buz bulağı, uca dağı mən,
Baş əyib öpürəm bu torpağı mən,
Vətəndən doymuram, eldən doymuram.

10 iyun 1988