Tallində əbədi məşəl

Xəzər sahilindən qonaq gəlmişəm,
Necə səfalıdır bu gözəl diyar.
Nədənsə burada çox kövrəlmişəm,
Qəlbimdə atamın intizarı var.

Gəlmişəm dost elə xoş niyyət ilə,
Naməlum əsgərin övladı kimi.
Gəzirəm şəhəri məhəbbət ilə,
Hərdən də çuğlayır qəm ürəyimi!

Soruşdum atamı dönə-dönə mən,
Neçə döyüşçüdən, mərd veterandan.
Qələbə naminə odlardan keçən,
Şərəfli, müqəddəs neçə insandan.

Bəlkə bu torpağa axıb al qanı?
Bir namərd gülləsi susdurub onu?
Bu yolda gəzərəm bütün dünyanı,
Gəlib çatanadək ömrümün sonu!

Çox yeri dolaşdım mən bu şəhərdə,
Əbədi məşəlin önünə gəldim.
Naməlum əsgərə baş əydim bir də,
Qəlbim sakitləşdi, bir az dincəldim!

Naməlum deməyin bu əsgərə siz,
Nakam ölənlərin əvəzidir o!
Adıyla bağlıdır zəfərlərimiz,
Kim ki, İtkin düşüb, əvəz edir o!

Sükuta dalıram heykəl önündə,
Burda həmsöhbətim sükutdur yalnız.
Bir vaxt bu şəhərdə, ən çətin gündə
Qurban gedib neçə oğlan, neçə qız!

Nurlandırır sönməz məşəl üzümü,
Soyuqda əlimi hey isidir o!
Qoy eşitsin bütün dünya sözümü,
Məşəl yox, atamın nəfəsidir o!

1977