Orda, Mozdok ətrafında
Candan keçdi qartallarım.
Zəfər üçün, hünər üçün
And da içdi qartallarım!
Qanlı döyüş meydanında
Telli sazım yaralandı.
Güllü yazım yaralandı.
Zənn etdim ki, o güllədən
Dədə Qorqud yaralandı.
Tufarqanlı Abbasımın
Məhəbbəti çilikləndi,
Paralandı.
Ələsgərin sinəsində
Telli saza mərmi dəydi,
Kərəmimin əyilməyən
Qamətini fələk əydi.
Sim odlandı, qoşma yandı,
Saz üstündə dümağ sədəf
Xəstə Qasım, Aşıq Qərib
Güllələrə oldu hədəf.
Deşik-deşik oldusa da,
Susmadı saz.
Çanağına barıt iyi,
Qatı tüstü doldusa da,
Susmadı saz!
Mənə elə gəldi o dəm
«Kərəmi»yə, «Cəlili»yə,
«Dilqəmi»yə, «Sarı tel»ə
Güllə dəydi.
Bizim Odlar diyarına,
Doğma elə güllə dəydi.
Saz susmadı, tel susmadı.
Mərmilərə sinə gərən
Bu qəhrəman el susmadı!

1976