Gül ətrindən məst olmuşam
Bura ayaq basmamışdan.
Xoşlamışam hər nəğməni
Hələ qulaq asmamışdan.

Düzlərində yorulmuşam
Qarış-qarış dolaşmamış.
Zirvələrdə eylədim şam,
Dərə keçib, dağ aşmamış.

Buq çayında əksim qalıb
Sularında üzməmişdən.
Qayalarda səsim qalıb,
Hər cığıra bələdəm mən.

Əməksevər insanların
Ülfətinə vurulmuşam.
Belorusiya torpağının
Nemətinə vurulmuşam.

Kim deyir ki, tarlaları
Dönə-dönə gəzməmişəm?
Bağlardakı almaları
Əllərimlə üzməmişəm?

Sanki Odlar yurdundayam,
Nemanı mən Kür sayıram.
Minskin də vurğunuyam,
Bakım kimi xoşlayıram!

Sanki bu gün söhbət edir
Yakub Kolas, Səməd Vurğun.
Təməli bir qoyulubdur,
Sarsılmayan bu dostluğun.

Qonaq kimi tanımayın,
Bu diyara mən bələdəm.
Qəhrəmanlar yurdundayam,
Könlüm gülür, daha nə qəm!

Bələdçim var özüm ilə,
Tək çıxmadım bu gün yola.
Şeiri ilə qəlbimdədir
Petrus, Maksim və Kupala!

1975