Yalqızam otaqda, yalqızam bu gün,
Nə çox düşünərmiş tək qalan insan?
Yaman darıxmışam gülüşün üçün,
Yaman bezikmişəm bu tənhalıqdan.

Tənhayam, xəyallar üzür qəlbimi,
Yoldaşım sənsizlik, sirdaşım sükut.
Ayrılıq üstündə köklənən simi
Dilləndir əlinlə, keçmişi unut.

Çox şeyi düşündüm, götür-qoy etdim,
Hey gəzib-dolaşdım dağı, aranı.
Səsini dinlədim, səni eşitdim,
Yazdım yaddaşıma hər şirin adı.

Bu gün sənsizliyə mən sinə gərdim,
Kim deyir tək idim otağımda mən?
Xəyalən səninlə söhbət edirdim,
Gəlirdi qəlbimdən səsin, qəhqəhən.

1983