Qürbətdə dolmuşam, kövrəlmişəm mən,
Kaman istər könlüm, tar istər könlüm!
Vətənin həsrəti çıxmır qəlbimdən,
Ana torpağımı var istər könlüm!

Xəyalım Muğandan, Mildən ayrılmaz,
Odlar diyarından, eldən ayrılmaz,
Mizrabım dil açan teldən ayrılmaz,
Göyçay bağlarından nar istər könlüm!

Şəhərlər dolaşıb çox üzlər gördüm,
Sevincli, kədərli çox gözlər gördüm,
Günəşli, çovğunlu gündüzlər gördüm,
Kəpəzin köksündən qar istər könlüm!

Gah qəmgin, gah da ki, şad olur ürək,
Bəzən hisslərimə yad olur ürək,
Köksümün altında od olur ürək,
Ona sirdaş olan yar istər könlüm!

Bilirəm hicranın ömrü bir andır,
Atını dördnala çapan zamandır,
Həyatım, vüqarım Azərbaycandır,
Nə ziynət, nə də ki var istər könlüm!

5 noyabr 1980