Anam xalı toxuyurdu,
Naxışları necə əlvan.
Kim ki, gördü əhsən dedi,
Kim ki, baxdı qaldı heyran.

İlmələrdə əks elədi
Çiçəkləri, tər gülləri.
Qamaşdırdı gözümüzü
Al günəşin zər telləri.

Uşaqlığın öz dünyası,
Uşaqlığın öz aləmi.
Onda sənət incisini
Seyr elədim uşaq kimi.

İndi söhbəğ açmalıyam
O əllərin qüdrətindən.
Anaların hikmətindən,
Anaların xilqətindən.

Xalımızın naxışları
Nə saralıb, nə də solub.
İndi duydum, yalnız indi
Anam həm də rəssam olub!

1984