Dövranın bu ağır zərbələrinə
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.
Bir ömrün yükünə, dərdi-sərinə
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.

Namərdlə, bədxahla qarşılaşırsan,
Xəzərtək çağlayır, aşıb-daşırsan,
Gah doğma olursan, gah yadlaşırsan,
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.

Seçə bilməyən var qızılı misdən,
İstini soyuqdan, yaxşını pisdən,
Namərd də çəkinmir, qorxmur heç kəsdən,
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.

Başda qox sındırır bir vəzifəli,
Özünə ağadır hər vəzifəli,
Dayıdır, qağadır hər vəzifəli,
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.

Keçirir ələkdən bu dövran səni,
Qəsdən yaralayır bir nadan səni,
Həmişə gözləyir imtahan səni,
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.

Dost ilə düşməni seçəmməmişik,
İllərlə kimlərə qonşu demişik,
İnsanlıq səddini keçəmməmişik,
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.

Tapdanır ləyaqət, tapdanır vüqar,
Bu qədər azğınlıq deyin, harda var?
Qalmayıb dünada vəfa, etibar,
Gəl tablaş, ürəyim, gəl döz, ürəyim.

Avqust 1990