Millətin Öndəri, Ali Şəxsiyyət,
O, həm memar, həm İlahi Şəxsiyyət,
Ürəyində təmiz arzu, xoş niyyət,
Hər işdə zəfərlər çaldı əbədi.

Şöhrəti, şanıydı Odlar diyarı,
Damarda qanıydı Odlar diyarı,
Nəfəsi, canıydı Odlar dyiarı –
Adını tarixə saldı əbədi!

Ömrünü əritdi bu millət üçün,
Qəlbini şam etdi bu millət üçün,
Gəldi, dada yetdi bu millət üçün,
Koroğlu “Cəngi”si çaldı əbədi!

Yurdun Bayraqdarı, Ağsaqqalıydı,
Şərəfi, vüqarı, Ağsaqqalıydı,
Müdrik havadarı, Ağsaqqalıydı,
Millətin dahisi oldu əbədi!

O, ali fenomen, o, nadir insan,
Gərək vəsf edəsən, gərək yazasan,
Ayrılmadı Vətənindən bircə an,
Dərdinə dərmanı buldu əbədi!

Bir dövlət yaratdı əməlləriylə,
Saraylar ucaltdı əməlləriylə,
Yondu heykəlini öz əlləriylə, –
O, canlıdı, tunc heykəldi əbədi!

Fəxri kürsülərdə öz yeri oldu,
Ölkəsi ən böyük əsəri oldu,
Köçəndə hamının gözləri doldu,
Satqına, namərdə güldü əbədi!

Böhtan dedi mənliyini satanlar,
Sui-qəsd düzəldib, ara qatanlar,
Peyğəmbər nəsliydi, adı, sanı var,
Dünyaya kişitək gəldi əbədi!

Nahaqdan axırdı millətin qanı,
Təkcə ona gəldi elin gümanı,
Yurdun göylərindən çəni, dumanı,
Ağlı, zəkasıyla sildi əbədi!

Dövlətin dayağı İlham böyütdü,
Rəhbəri, mayağı İlham böyütdü,
Ölkənin çırağı İlham böyütdü,
Dərdini onunla böldü əbədi!

Ruhu qonaq oldu qadir Allaha,
Xiyaban çevrildi ziyarətgaha,
Qəbrini biz Məkkə sayırıq daha,
Bəşər yaddaşında qaldı əbədi!

Milyon-milyon ellər gəldi görüşə,
Qucaq-qucaq güllər gəldi görüşə,
Yaşadığı illər gəldi görüşə,
Vətənin qədrini bildi əbədi!

Fəxri Xiyabanda gül-çiçək dağı,
Ətir saçsın, təzə-tər görək dağı,
Sonsuz insan seli, çaylar sayağı,
O, öz qiymətini aldı əbədi!

Əydi qəddimizi bu dərd, bu ələm,
Ümmana bənzədi ürəklərdə qəm,
Şairin əlində od aldı qələm,
Söz üstə xəyala daldı əbədi!

Ağır itki – Əli Vəkil neyləsin?
Oda yanıb, olubdur kül, neyləsin?
Gedən geri dönən deyil, neyləsin?
Xiyabanda lövbər saldı əbədi!