Oğlum Müşfiqə

Yaraşıqlı həyətinə
qürur ilə ayaq basdım.
Gülərüzlü körpələrin
şən səsəinə qulaq asdım.
Göz önündən gəlib keçdi
uşaqlığım – şirin anlar.
Məni doğma ana kimi
böyütdüyün xoş zamanlar.
Otaq yenə həmin otaq,
parta isə o partadır.
Fəqət birgə oxuduğum
yoldaşlarım haradadır?
Bu sinifdə öyrənmişəm
ana sözü yazmağı mən.
Dərsə hazır gəlməyəndə
utanmışam müəllimdən.
Neçə-neçə mənim kimi
müəllimin məktəbisən.
Doğma bina, tək mənim yox,
sən elimin məktəbisən.

    Göyçə. İnəkdağı