Mən qoçağam, ay ana,
Qardaşım isə tənbəl.
Dolaşıram hər yanı,
Osa iməkləməkdən
Çəkməyibdir hələ əl.

Mən qoçağam, ay ana,
Tənbəldir oğlun Vüqar.
Mən şeirlər deyirəm,
Ondan söz soruşanda
Lal kimi durub baxır.

Oğlum, əziz Müşfiqim,
Qardaşının yaşında
Sən də elə olmusan,
Düşünmə ki, anadan,
Beləcə doğulmusan,
Sən də elə olmusan.