Dənizə açılır burda pəncərəm,
Baltik dalğalanır gözüm önündə.
Çoxdan istəyirdim yaxında görəm
Dənizi küləkli, tufanlı gündə.

Dalğalar dam boyda, dalğalar uca,
Gör necə qovurlar biri-birini?
Yaman narahatdır dəniz bu gecə,
Çırpır sahilinə ləpələrini.

Dəniz narahatdır, dəniz qəzəbli,
Vahimə doğurur dalğanın səsi.
Yaradır öz əli, yazır öz əli,
Dalğadan doğulur dəniz nəbməsi.

Dalğa yorulmayır, dalğa bezməyir,
Sahili öpməyə dalğlara gəlir.
Dümağdır ləpələr, görənlər deyir:
– Dənizdən sahilə bəlkə qar gəlir?

Gecə qulağımda əks olan bus əs
Dənizin döyünən, vuran nəbzidir.
Uğultu, gurultu çəkdiyi nəfəs,
Təlatüm, fırtına, boran nəbzidir.

Yenə otağımda qonaqdır dəniz,
Bu gecə adına söz qoşuram mən.
Sübhəcən danışdıq, göz yummadıq biz,
Həzz aldım qəlbinin nəriltisindən.

Baltiklə doyunca söhbət eylədim,
Gecəni uyudu qulaqlarımda.
Mavi Xəzərimdən salam söylədim,
Bu nəğmə səsləndi dodaqlarımda!

1982