Vətəndən didərgin düşən insanın
Ürəyi heç zaman şad olmaz-olmaz.
Çəkər həsrətini elin, obanın,
Bal yesə ağzında dad olmaz-olmaz.

Kim ki, öz yurdunu sevmir dünyada,
Əl tutmaz kimsəyə, yetişməz dada,
Uyar əyləncəyə, şöhrəə, ada,
Amma xatırlanıb yad olmaz-olmaz.

Səndən incisə də, küssə də doğman,
Əlini əlindən üzsə də doğman,
Bəzən uzaqlarda gəzsə də doğman,
Yenə can-ciyərdi, yad olmaz-olmaz.

Hərə bir sifətdə, hərə bir donda,
Yaşayır, sevilir bizim cahanda,
Naxələf insanda, dönük insanda
Yaddaşa yazılan ad olmaz-olmaz.

Yaxşı bax dünyaya, ay Əli Vəkil,
Sözünü ellərə yay, Əli Vəkil,
Bu yurdu müqəddəs say, Əli Vəkil,
Yoxsa ürəyində od olmaz-olmaz!

İyun 1985