Qürbət elə düşdü yolum,
Səfər etdim çox ölkəyə.
Bakımızı tərk edəndə
Kövrəlmişdi qəlbim niyə?
Kim deyir ki, yalqız idim,
Kim deyir ki, tək gedirdim?
Qəlbimdəydi Odlar yurdu,
Yanımdaydı Azərbaycan!
Biz ikimiz bir varlığıq,
Damarımja dövr eləyən
Qanımdaydı Azərbaycan!
Olmayıbdır onsuz mənim
Bircə anım, bircə günüm.
Onunladır səadətim,
Onunladır toy-düyünüm!
Nəfəsimdir, havamdır o,
Dərmanımdır, davamdır o,
Mən bir quşam, yuvamdır o.
Vətənimdir, obamdır o!
Çörəyimdir, suyumdur o!
Mənşəyimdir, soyumdur o!
Hara getdim ana kimi
Arxamca hey su çilədi.
Səfərlərə çıxan zaman:
«Get, yaxşı yol, uğur!» – dedi.
Zümzüməli çay görəndə
Dəli Kürü yad elədim.
Göy gölümdə üzdü xəyal,
Doğma yeri yad elədim.
Düzlər keçdim, dağlar aşdım
Azərbaycan ürəyimdə!
Gül-çiçəkli düzlər gördüm,
Yox, Mil, Muğan düzü deyil.
Gülümsəyən gözlər gördüm,
Bizim Bakı qızlarının
Qəlboxşayan gözü deyil.
Başı qarlı dağlarımız,
Gen dərələr yada düşür!
Qürbət eldə, yad diyarda
Nələr, nələr yada düşür!

Yurdum kimi gözəl diyar
Yer üzündə de, harda var?
Dağlar gördüm hamısından
Vüqarlıdır Kəpəz, Qoşqar!
Dənizlər çox, mavi, dərin,
Bənzəməyir göy Xəzərə.
Neft qoxulu sularını
Öpüb gəldim mən bu yerə.
Berlindəyik, şən məclisdir,
Gül verirlər al-qırmızı.
Qərənfildən dəstə tutub
Gülərüzlü alman qızı.
Görən deyər oxşarı var
Şüvəlanın güllərinə.
Gül dəstəsi əlimizdə
İyləyirik dönə-dönə!
Görən niyə rayihəsi,
Ətri azdır çiçəklərin?
Burda mənə Bakı gülü –
Bir qərənfil tapıb verin!
Vətənimdən gətirilsə
Bircə tikə isti çörək,
Doyarammı xoş ətrindən,
İyləyərəm bir töhfətək!
Bakımızın havasından
Bircə udum verin mənə.
Qədəmlərim həsrət qalıb
Göy Xəzərin sahilinə.
Nə yaxşı ki, ayrılığın,
Həyəcanın ömrü azdı.
Eldən ayrı sevən könlüm
Sevinməzdi, şad olmazdı.
Qulağımda əks olunur
Dalğaların səsi, ünü.
Nə yaxşı ki, uzaq deyil,
Torpağımla görüş günü.

1979