Adına bir nəğmə yazmamışam mən,
Sən özün nəğmənin nəqəratısan.
Gəlir qulağıma səsin, zümzümən,
Ən gözəl nəğməni yaradır dalğan.

Dayanıb baxmışam Qız qalasına,
Könlümü oxşayıb pıçıltın sənin.
Əzizlə Bakını, layla çal ona,
Xoş bir təranədir səsi ləpənin.

Gəzib-dolaşdıqca sahil bağında,
Elə bil qəlbimdə ləpələnirsən.
İlin hər fəslində, hər bir çağında
Nəğmənlə evimə qonaq gəlirsən.

Bu gün Neft daşları bir əfsanədir,
Yer üzü tanıyır adınla onu.
Dənizdən qorxmaq nə, çəkinmək nədir?
Fırtına qorxutmaz odlar oğlunu.

İstərəm söz qoşum ümman eşqinə,
Düzülsün misralar dalğalar kimi.
Bütün varlığımla bağlıyam sənə,
Balanın anaya borcu var kimi.

Adına bir nəğmə yazmamışam mən,
Sən özün nəğmənin nəqəratısan.
Gəlir qulağıma səsin, zümzümən,
Ən gözəl nəğməni yaradır dalğan.

1983