Cəfası çox məhəbbətin,
Həsrətinə dözmək çətin,
Bir üzü var həqiqətin –
«Könül sevən göyçək olar!»

Gözəldir yar yar yanında,
Bülbül ötməz sar yanında,
Heç vaxt olma xar, yanında,
«Könül sevən göyçək olar!»

Özü də bilməz bəxti nə?
Bir gözəl düşər bəxtinə,
Sevər, qovuşar bəxtinə,
«Könül sevən göyçək olar!»

Oğlan sevməz hədər, qızı,
Leyliyə bənzədər qızı,
Yəqin xoşbəxt edər qızı,
«Könül sevən göyçək olar!»

Bir könüldən min könülə,
Məftun olar bilə-bilə,
Sevən qəlbi gələr dilə,
«Könül sevən göyçək olar!»

Hey istər ki, nəğmə yaza,
Meylini salar o qıza,
Dözər hər işvəyə-naza,
«Könül sevən göyçək olar!»

Əli Vəkil, sevgidən yaz,
Təmiz sevgi heç vaxt solmaz,
Sevən aşiq peşman olmaz,
«Könül sevən göyçək olar!»

30 iyul 2000