«Odlar Yurdu» universitetinin rektoru, professor Əhməd Vəliyevə ithaf

Oturduq üz-üzə – qəlbini duydum,
Zilləndi göz-gözə – qəlbini duydum,
Qarışdı söz-sözə – qədbini duydum,
Müdriksən, aqidlsən, alicənabsan.

Kəşf etdim ən ali bir vətəndaşı,
Vətəndaş saymıram hər vətəndaşı,
El sevir ürəkdən ər vətəndaşı,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Nə yaxşı, nə yaxşı tanış olduq biz,
Eynidir arzumuz, istəklərimiz,
Bağlanıbdır yurda gedən cığır, iz,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Xeyirxah ziyalı, ağıllı insan,
Ürəyində xalq sevgisi asiman,
Yapışırsan təntiyənin qolundan,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Sənin söhbətinlə zənginləşidim mən,
Dinləyib doymadım məslhətindən,
Qəbuldan çıxanlar söylədi əhsən,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Heyran qaldım vallah sənin qəlbinə,
Toxunmadın bir kimsənin qəlbinə,
Dil açdı kölümdə duyğular yenə,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Ürəyimdə xoş arzular boy atdı,
Faydalı sözlərin könlümdə yatdı,
Mənəvi aləmin bir kainatdı,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Ağırdı yurd-yuva, torpaq həsrəti,
Kül edir insanı ocaq həsrəti,
Mənim ürəyimdə Çaldağ həsrəti,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Dərdimiz eynidir Əhməd müəllim,
Mahallar itirdik, gödəkdir dilim,
Göyçəsiz mən necə şadlanım, gülüm,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Doğma torpaqları itirib gəldik,
Niyə köksümüzü ötürüb gəldik,
Qəlbdə ümid hissi gətirib gəldik,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

Ürəkdə dərd lap daşlaşdı, a qardaş,
Ümman oldu, aşdı-daşdı, a qardaş,
Sorma Əli, nə təlaşdı? – a qardaş,
Müdriksən, aqilsən, alicənabsan.

1 sentyabr 2003