Eşqini nur yayan günəş sanmışam,
Ala gözlərini unutmaq çətin.
Nə bir uf demişəm, nə usanmışam,
Qolum-qanadımdır saf məhəbbətin.

Üzürsən qəlbimi baxışlarınla,
Dünya gözəlləşir sən gülən zaman,
Əbədi sevgini dərk elə, anla,
Bizdən uzaq olsun qoy həsrət, hicran.

Əhdinə min ümid bəsləyirəm mən,
Ülvi məhəbbətə ehtiyacım var.
Sənsizəm, tək səni səsləyirəm mən,
Həmişə sevilib, sevib insanlar!

1981