Qaldırıb zirvəyə hərdən birini,
Kefini kök edib güldürdü dünya,
Duyub, dərk etməmiş sezdiklərini
Bir gör neçəsini öldürdü dünya?

Ömür pəncərədir baxıb gedirik,
Göydə ildırımtək çaxıb gedirik,
Arzuya yetməmiş çıxıç gedirik,
Görürsən ömrünü soldurdu dünya.

Qoymur yaşayasan, nakam aparır,
Deyirsən: – Almışam nə kam? – aparır,
And iç ki, vicdanı pakam, aparır,
Atlını atından saldırdı dünya.

Məcnun Leylisinə yetişəmmədi,
Kərəm Əsli dedi, yandı, sönmədi,
Kənardan seyr etdi, amma dinmədi,
Bizə havasını çaldırdı dünya.

Könül heyran olur bağçaya, bağa,
Üç yüz il yaşayır çanaqlı bağa,
Deyirsən ömrümüz qısadır, qağa,
Nə dindi, nə fikir bildirldi dünya.

Sevinc də, kədər də verib insana,
Qaralar bağladı gör neçə ana,
Birini çatdırdı şöhrətə, şana,
Yüzünü taxtından saldırddı dünya.

Əli Vəkil yalan bilməz heç vədə,
Ömrün çoxu qalıb artıq geridə,
Dediyim sözlərə kaş əməl edə,
Bəlkə yıxılanı qaldırdı dünya?

10 iyun 1985